ZAPRASZAMY NA RODZINNE WARSZTATY
Rodzicu zabierz pociechę, młody człowieku zabierz rodzica i przyjdźcie razem zrobimy wielką, kolorową palmę.
Palma ma dawać nadzieję, bo nadzieja rodzi się wiosną, jak przyroda budzi się do życia.
Pierwsze procesje z palmami wielkanocnymi miały miejsce w IV wieku w Jerozolimie. Zwyczaj ten rozpowszechnił się na wschodzie oraz w Hiszpanii i Galii[. Od V i VI wieku zaczęły się przejmować także w Kościele zachodnim, sam zaś zwyczaj święcenia gałązek zielonych, czyli palm wielkanocnych, wprowadzono do liturgii Niedzieli Palmowej w XI wieku. W Polsce początki święcenia palm wielkanocnych sięgają XI wieku. W Wielką Sobotę palmy są palone, a popiół z nich jest używany w następnym roku, kiedy w środę popielcową ksiądz znaczy wiernym głowy popiołem.
Palmy tworzone są z witek wierzbowych, gdyż wierzba jest drzewem, które wiosną najwcześniej budzi się do życia, a w symbolice Kościoła jest znakiem zmartwychwstania i nieśmiertelności duszy.
Współcześnie palma jest postrzegana przede wszystkim jako element tradycji i dekoracja. Wierzono niegdyś, że jeśli domownicy mają poświęconą palmę, nic złego im się nie stanie. Palma chroni przed nieczystymi mocami nie tylko ludzi, ale także zwierzęta. Zachowa domowników i ich inwentarz w zdrowiu i da im spokój. Uchroni też plony przed niepogodą – gradobiciem, powodzią, pożarem, burzą, wichurą.
